بررسی مقاومت برشی اتصال‌های سازه خرپا

پژوهش حاضر به مطالعه تاثیر جهت الیاف عضوهای اتصال در دو جهت مماسی و شعاعی، نوع سطح تماس اتصال عضوها در سه مدل شیب‏دار، پله‏ای، ساده فارسی و نوع واشر در دو شکل گرد جدا و یک تکه مشترک بر مقاومت برشی اتصالات خرپای چوبی پرداخت. ساخت کلیه اتصالات با استفاده از چوب تبریزی با دو عضو هر کدام به ابعاد 1/5×1/5×30 سانتی­متر طبق استانداردASTM D1761–88 R95  انجام شد. اتصال عضوها با استفاده از دو پیچ با قطر 10 میلی­متر صورت پذیرفت و از چسب به­عنوان ماده کمکی استفاده نگردید. از ترکیب عوامل متغیر ذکر شده تعداد 12 تیمار با 4 تکرار در مجموع 48 نمونه اتصال خرپا ساخته شد که مقاومت برشی آنها توسط دستگاه آزمون مکانیکی اندازه‏گیری گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بیشترین مقاومت در نمونه‏ها مربوط به اتصال شیب‏دار در جهت شعاعی با واشر جدا بود. تفاوت معنی‏داری بین دو عامل جهت الیاف عضوها و نوع سطح تماس و همچنین اثر متقابل دو عامل نوع واشر و نوع سطح تماس وجود داشت. مقاومت برشی در جهت شعاعی و واشر مشترک روند افزایشی نشان داد و همچنین بیشترین مقاومت برشی در بین سطح تماس عضوها اتصال شیب‏دار داشت.